OUWE LUL

IMG_1967

Iedereen houdt van muziek. Ik ken niemand die niet van muziek houdt. Behalve misschien mensen die van alle muziek houden. (“Welke muziek hou je van?” “Oh, maakt niet uit. Van alles.”) Die mensen houden waarschijnlijk helemaal niet van muziek, maar zijn gewoon bang voor de stilte. Zelf luister ik graag naar vioolconcerten. Ik sprak ooit een meisje, dat dat wel begreep. Ze vond viool ook mooi, tenminste een heleboel ‘viools’ tegelijk. Eén viool alleen vond ze niet zo mooi. Ik zei: “Oh… van welke muziek houd jij?” “Oh, maakt niet uit”, zei ze. “Van alles.” Dacht ik al. En ik heb haar maar niet verteld dat ik zelf (één) viool speel.
Zigeunerjazz (met viool) houd ik ook van. En verder vooral van liedjes. Goeie liedjes met summiere begeleiding. Leonard Cohen, Tom Waits, maar ook Boudewijn de Groot of Joop Visser. En dan heb ik ook nog wel een zwak voor het Franse chanson. Jacques Brel, Georges Brassens. Er is ook veel Folkmuziek waar ik dol op ben. En uiteraard Elvis, Chris Isaak…
Mijn iPod is kortom gevuld met een redelijk breed muziekscala. Je zou haast kunnen denken dat ik ‘van alles’ houd. Maar dat is niet zo. Ik heb bijvoorbeeld behoorlijk de schurft aan wat menig student onder muziek verstaat. Ik woon midden tussen de studentenhuizen en hoor dus regelmatig hoe de muzieksmaak van ‘de jeugd van tegenwoordig’ zich ontwikkelt. Natuurlijk loop ik nu het risico voor ouwe lul versleten te worden. En dat ben ik ook. Ik zit liever met een biertje aan de bar dan dat ik op de dansvloer sta. Smaken mogen verschillen, maar dansmuziek is volgens mij om op te dansen! Als ik ’s nachts het stampend ritme uit Simplon hoor komen dan hoef ik daar niet naar toe, maar ik begrijp best dat er mensen zijn die dat wel mooi vinden en er de hele nacht op voort kunnen. Van mij mag je. Ik ben een ouwe lul, maar wel een tolerante ouwe lul. Wat ik niet begrijp is dat die muziek ook geschikt wordt bevonden in de auto (dat danst toch lastig?) of als achtergrondmuziek bij een barbecue. Achtergrondmuziek is sowieso een vreemd verschijnsel. Behang, niks-aan-de-hand-muziek… muziek voor mensen die bang zijn voor de stilte.
Ik zeg: luisteren, stampen of uit met die herrie. Ook tijdens de barbecue op het balkon van jullie studentenhuis. Dan ben ik maar een ouwe lul.

Arno van der Heyden

This entry was posted in Arno Schrijft. Bookmark the permalink. Post a comment or leave a trackback: Trackback URL.

Post a Comment

Your email is never published nor shared. Required fields are marked *

You may use these HTML tags and attributes <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>

*
*

  • Volg Arno van der Heyden op Facebook Volg Arno van der Heyden op Youtube