Zaterdag 11 september speelden we ‘Puur Geluk’ in Vinkeveen. In aangepaste versie, speciaal voor de Nationale Open Monumentendag. Uitgenodigd door Stichting Cultura hebben Pjotr en ik een rondrit langs verschillende monumenten in de gemeente De Ronde Venen gemaakt. Het verslag daarvan heb ik geprobeerd in de voorstelling te verweven. Hier een zwaar verkorte weergave;
De Molen van Wilnis. Ik heb geen verstand van molens, maar ik hoopte dat het een watermolen is. Tjonge jonge, wat een water in dit gebied. En alles onder NAP. Tot wel 6,5 meter aan toe. Het is pompen of verzuipen in De Ronde Venen.
Meer weten: Klik hier… (en het is dus geen watermolen, maar een korenmolen, ook al heet ie veenmolen).
Het ging hier al eens goed fout. In 2003 brak de dijk.
Daarvan getuigt deze gedenksteen. Ook een monument dus.
De villa van Johan Cruyff in Vinkeveen/Wilnis. Op het kavel mocht eigenlijk alleen een gebouw van slechts zeven meter breed worden gezet. Cruyff verzon een entree van 7 meter breed en daarachter een monumentale bungalow die nauwelijks op het terrein paste. Het ontwerp werd goedgekeurd. Maar dat is logisch...
De Plashoeve; stamkroeg van André Hazes. Het was er warm en druk, ik zat naast een lege kruk... Misschien geen monument, maar als je er langs komt wil je toch effe kijken. En een biertje drinken.
Terug naar de echte monumenten; museum "De Ronde Venen" met daarin een uitgebreide expositie over het turfsteken in laagveen-gebieden. Deze veensteekmachine nam het lang geleden over van de arme "turfsteker"...
...'keihard werken', zei een bezoekster. En dat geloof ik graag. Ben ik blij dat ik cabaretier ben en volle zalen trek.
En daar zitten ze dan. De mensen die Puur Geluk verkozen boven Culinair Ronde Venen in Mijdrecht. Vooraan links Ariane, met bloknoot en fotocamera, voor de recensie. Die staat onderaan dit bericht.
Staatslot met nummer KL 053913. Ik heb nooit mazzel, maar toch... ja, ik denk dat het dit keer raak is. En 12,4 miljoen euro gedeeld door ongeveer 75 man is toch een leuk bedrag. Uitslag hieronder na zondag de tiende van de tiende van het jaar tien!
En de uitslag luidt: nul, komma nada niets niente geen cent. Niks!
Tot slot de recensie van Ariane van Meerlant, de enige vrouw die zonder binnenspiegel rijdt, en toch zo’n heldere blik heeft….:-)
Ik mag haar wel.
Veel gelachen bij cabaret in De Boei
Zo’n zestig toeschouwers hadden zaterdagavond de cabaretvoorstelling ‘Puur Geluk’ verkozen boven alle andere evenementen die in de regio plaatsvonden. In een gezellig ingericht zaaltje in Vinkeveen genoten zij met volle teugen van intiem cabaret met Arno van der Heyden.
Het programma was verrassend en de muziek was van hoogstaande kwaliteit, ondanks dat het Klavertje Vier Kwartet regelmatig in de lach schoot. Met vier man begeleiding bespeelden de musici maar liefst negen instrumenten, de pianist soms zelfs piano en accordeon tegelijk. De liedjes gaven de smaak van de Provençe mee, werden met gevoel gebracht en weerklonken door de zaal als gezongen door Wim Zonneveld zelf. Eerder die dag maakte Arno van der Heyden samen met fotograaf Pjotr Wiese een rondje door onze gemeente langs alle gebouwen die speciaal open waren ter ere van de Nationale Monumentendag. De foto’s daarvan werden ’s avonds gebruikt voor de voorstelling en getoond op een groot scherm aan de zaal. Ook tijdens de voorstelling maakte Pjotr Wiese foto’s die direct geprojecteerd werden. Ze gaven vaak een grappige wending aan het verhaal dat de cabaretier op dat moment vertelde of het liedje dat hij zong.
Niet alleen is Arno van der Heyden Meester der Improvisatie, hij is echt heel grappig en bovendien leuk om naar te kijken. Met een enorme hoeveelheid energie verlaat hij regelmatig zijn plek op het podium om zich te bemoeien met mensen in de zaal. Arno is een cabaretier die graag op het verkeerde been zet, dus doet hij dat in zijn liedjes, in zijn gesprekken met publiek en in de lijn van het verhaal. Zo begint hij zijn verslag van Monumentendag 2010 met foto’s van het huis van Johan Cruijff, van De Plashoeve en van Katja Schuurman’s baby.
Er is zaterdagavond veel gelachen in De Boei en het publiek deed maar wat graag actief mee aan de show. Niemand kon er genoeg van krijgen en de tijd leek voorbij te vliegen. Men leek teleurgesteld dat het al afgelopen was toen op het podium de bloemen werden aangereikt, maar gelukkig lag er nog één mooi Gronings liedje in het vooruitzicht, een liedje waar overigens niemand iets van begreep. Tot slot bedankte Arno iedere bezoeker voor de komst met een gelukskoekje en het advies deze vooral niet op te eten, waarna hij naar de bar vertrok voor een welverdiend biertje. Het applaus daverde nog lang na in Vinkeveen.
