Vrijdag 7 februari 2014.
We kwamen uit Hilversum en waren dus de nacht tevoren al in Zevenbergen. De Schuur was -begrijpelijk- reeds dicht!
Theater De Schuur, vrijdag 7 februari, ‘s avonds laat.
Maar het café ernaast was natuurlijk nog open. Brabantse nachten zijn lang!
Open…? Nou, vergeet het maar. We werden er linea recta weer uitgeflikkerd. Doe die Neon verlichting dan ook uit!
Misschien maar beter ook. Zodoende lagen we vroeg op bed in Pension Zevenbergen.
Pension Zevenbergen. Nog even de wekker zetten en dan mooi op tijd slapen.
Fris en fruitig gaan we de volgende morgen naar De Schuur. En dat was niet voor het eerst, al was het wel lang geleden…
Gelukkig houdt Ferry van De Schuur een gastenboek bij.
En jawel, daar staan we. Op 13 december 2008 speelden we hier ‘Zitzak’. Pjotr was er toen nog niet bij. Dus helaas… geen foto.
We gaan aan het werk. Dat wil zeggen: Pjotr gaat aan het werk. Beamer en scherm en internet en gedoe… het moet vanavond allemaal werken. Ondertussen doet Henk het licht…
- Henk stelt de spots.
Bas en ik controleren of de beamer werkt. Ja, hoor … en hee, kijk nou, wat een toeval; Sven Kramer schaatst net een legendarische 5 km met Olympisch record in Sotsji. Conclusie na 6 minuten, 10 seconden en 76 hondersten: beamer en internet werken. Best hard werken, dat theatervak.
Dan wordt het tijd om Zevenbergen in te gaan. Op zoek naar de lokale specialiteit. En naar wat er zoal leeft in dit prachtige Brabantse dorp.
Oh ja… natuurlijk: Carnaval. Het duurt nondeju nog 3 weken, maar heel Zevenbergen is al in de stemming. Ik heb Brabantse roots en herinner me het nog goed…
Voor wie twijfelt aan mijn Brabantse roots: ik maak jaarlijks een Groningstalig Carnavalslied. Zelfs in De Schuur in Zevenbergen konden ze het waarderen. Al begrepen ze er geen woord van…
Proost! Alaaf!
Konijn? Nee, Knijn!
“Nar” Rob(bedoes) van Stichting Carnaval Zevenbergen legt uit. Zevenbergen heet in Carnavalstijd ‘Zeuvebultelaand’. En het konijn is het symbool van Zeuvebultelaand. In de rest van zijn leven trouwens best een normale man zo te zien. Werkt bij een bank en hockeyt bij een leuke club. Maar ja… eens per jaar komt het konijn in hem boven…
Gelukkig zijn er ook nog andere mensen in Zevenbergen. Ik noem ene Arno…
- Arno heeft een kledingzaak.
Arno en Arno
En laten we niet vergeten dat wij ook nog op zoek zijn naar de plaatselijke specialiteit. Om te combineren met onze Droge Worst Uut Grunnen. “Daarvoor”, zegt Arno “moet je naar Hans en Deborah.”
Hans en Deborah zijn geen onbekenden in Zevenbergen en runnen de Gall en Gall.
En Hans en Deborah hebben antwoord op de vraag: “Wat is de specialiteit van Zevenbergen?’
Tussen de andere specialiteiten van Brabant tot en met Friesland staat het Zevenbergs Oortje. Compleet met het beeld van De Peeensteker, in verband met de suikerfabrieken die ooit in Zevenbergen stonden. De Peeensteker steekt namelijk een suikerbiet. En daar is het Zevenbergs Oortje van gemaakt. Denk ik.
De Peeensteker. Daar staat ie.
Om zeker te weten hoe het zit bellen we aan bij het dichtstbijzijnde huis. En wie doet er open…?!?
Rob. Robbedoes. De Nar. Met vriendin Suzanna. Nu zijn we vrienden voor het leven. Tante Jo komt ook nog langs. Want die heeft geen “De Bult” gekregen in de Ambachtsgang… Alle informatie wordt uitgewisseld en Rob en Suzanna komen naar onze voorstelling in De Schuur, overigens het thuishonk van de Stichting Carnaval Zevenbergen. De wereld is klein… het leven is mooi.
Zevenbergen.
Zeuvebultelaand.
Stichting Carnaval Zevenbergen.
De Bult.
Linkjes voor wie alles wil weten…
Vlak voor aanvang probeer ik nog wat te twitteren om te vertellen aan al mijn volgers (Vrienden!) hoe leuk ik het vind in Zevenbergen. Maar dan is het onverbiddelijk: ‘Aanvang’.
De ‘Oortjes’ gaan rond vlak voor de pauze…
- …en ik hoop dat we niet weer vijf jaar hoeven te wachten voordat we terug zullen komen in De Schuur van Zevenbergen.
Ferry, wij willen wel!
