7 oktober 2014
(dinsdag)
Groningen…
t Is eigenlijk raar om in Groningen mijn voorstelling te spelen. Vroeger was het in Groningen meestal ‘première’ en dan hadden we een zaal vol familie, vrienden en bekenden. Ik herinner me premières in het Kruithuis en de Oosterpoort waarbij ik vrijwel iedereen persoonlijk kende. En daar is niks mis mee. Ik word er alleen afschuwelijk nerveus van.
In de afgelopen jaren heb ik een beetje afstand genomen van deze manier van werken. Ik maak mijn voorstelling nu zoals ik ook de ‘schnabbels’ doe. De kapstok, het verhaal staat vast (we komen namelijk een rotonde aanleggen). En Bas en ik hebben een vracht liedjes (waaronder tien nieuwe voor ‘U Bevindt Zich Hier’) waar we uit kunnen kiezen. Maar de rest van de voorstelling verzinnen we ter plekke. Pjotr maakt overdag foto’s en tijdens het eten bepalen we pas de exacte volgorde der dingen. Dat vind ik leuk en volgens mij zijn wij daar goed in.
Maar het rare is dus dat ik in Groningen eigenlijk alles al ken en het moeilijk is om verrassingen te vinden. Het “Moi Arnold“-effect is iets te groot als ik mensen op straat aanspreek.
Vandaar dat we ons dit keer beperkt hebben tot de wijk ‘Oosterpoort’. En zie… ik dacht Groningen te kennen. Nou, er blijken ook voor mij nog heel veel verrassingen in deze stad.
De Oosterpoort. Hier komt dus een nieuwe rotonde.
Ik sta nog geen vijf minuten buiten of storm en regen teisteren de Oosterpoort.
Toch wil ik mensen in de wijk spreken. Dus dan maar de kroeg in. Daar verzin ik eigenlijk altijd wel een smoes voor. Wat ik echter niet wist is dat de Oosterpoort van oudsher de wijk is met de meeste café’s. En dat komt omdat op de plek waar nu het theater staat vroeger de veemarkt was. De kroegen openden hun deuren vaak al om zes uur ‘s ochtends om de veehandelaren van koffie, jenever en bier te voorzien. Overigens was dat alleen op dinsdag. Maar de opbrengst op zo’n dag was voldoende voor de hele week. Meer weten? Klik hier (leuk verhaal op de site ‘Groninganus’).
Nummer 1: Café Proeflokaal aan de Amstel. Veemarktstraat. Dinsdag gesloten. Dat was wel anders in de tijd dat Jannes Bosklopper hier nog achter de toog stond en het café nog De Oude Veemarkt heette. Amstel slaat uiteraard op het biermerk en niet op het Verbindingskanaal dat voor de deur stroomt.
Even verderop tussen de Bonte brug en de Griffegrug staat de Oude Graansilo. Markant gebouw waar sinds een aantal jaren ook horeca in zit.
De gure storm eist zijn tol. Dure parasol naar de gallemiezen.
Binnen bij José van Silo Today is het warm en gezellig. Mooi interieur en goeie koffie. Maar voor ons is het inmiddels tijd voor een biertje.
José heeft ook een Face Book pagina.
Het volgende café is Cheers. Vroeger café (met slijterij) Walker waar voornamelijk schapenhandelaren kwamen. Tegenwoordig: dinsdag gesloten.
De slijterij naast café Walker heette De Tjalk. Daarin zit nu ‘Het Kleinste en Gezelligste cafeetje van Groningen’: Kleintje Oosterpoort.
Er zijn drie goede redenen om naar binnen te gaan:
1. Het is open!
2. Na grote zaal Oosterpoort (2001, concert met het NNO, liedjes van Ede Staal), kleine zaal Oosterpoort (2006 première ‘ZINKT’ en 2009 ‘Puur Geluk’) staan we vanavond in de Binnenzaal van de Groningse Cultuurtempel. Het volgende programma zou dus wel eens in dit cafeetje kunnen zijn. Goed om alvast even kennis te gaan maken.
3. Dorst.
Mooi bruin kroegje met twee gezellige dames achter de bar. Ida en Lucie. Langs de wanden oude foto’s van de Veemarkt.
Volgende kroeg. Café Dijkman aan de Oliemulderstraat. Dinsdag gesloten…
Kroeg van Klaas. Dicht. Ik ben te vroeg denk ik.
Wel een goeie kroeg trouwens die Kroeg van Klaas, die natuurlijk eigenlijk helemaal niet van Klaas is (ook nooit geweest), maar van Fokke. Vaak live muziek en er staat nog een fatsoenlijk biljart. Waar vind je dat nou nog?
‘Die 2’. Niet op z’n Engels uitspreken. Nog dicht… even geduld!
‘Die 2’ van binnen. We zijn de eerste gasten van deze dinsdag. Op deze plek zat jaren geleden al een huiskamercafé en later bluescafé Royal. Mooie verhalen van Gretha en Siert (die 2 achter de bar).
Café aan de Meeuwerderweg dat ik niet ken. Ik raak de tel een beetje kwijt.
En dan nog even naar café Merlijn, ook aan de Meeuwerderweg. Kwam ik vroeger regelmatig met Trio Kloosterboer. Biertje met Peter en even praten over vroeger. Heel vroeger heette dit café nog Ledoc en had geen al te beste reputatie. Sinds 1987 is het Merlijn. Peter werkte er als student achter de bar. Nu runt hij de zaak samen met dochter Anne en zoon Thijs.
En dan moeten die biertjes er maar weer eens uit. Er moet per slot van rekening ook nog gewerkt worden vanavond. Behalve café’s heeft de Oosterpoortwijk nog een verrassing voor mij in petto. Een goed bewaard geheim; de buurttuin, gelegen in een binnenterrein in de Mauritsstraat.
Als het hek open staat kun je er terecht voor een moment van overweldigende rust en een mooie korte wandeling.
Een onverwacht mooie middag in de stad die ik als mijn broekzak meende te kennen. En de avond in de Binnenzaal van de Oosterpoort was ook uiterst aangenaam. Mooi vak heb ik toch. En dan sta je aan het eind van de avond met een bos bloemen in de foyer. De bar is gesloten, het publiek is naar huis, de spullen zitten weer in de auto en wij zouden ook maar eens op huis aan moeten.
Maar dan blijkt het grote voordeel van in Groningen spelen. We hoeven geen uren te rijden en kunnen eigenlijk nog wel ergens een biertje pakken… kroegen genoeg!
