De laatste keer Zó. in dit tweede seizoen vond plaats in Aalsmeer. Een paar jaar geleden waren Bas en ik ook al eens in het sympathieke Cultureel Café Bacchus. We herkenden het, maar wisten niet meer precies waarvan… moet ongeveer 2005 geweest zijn. Welke voorstelling? Wanneer? Onder de goede inzenders wordt een CD verloot.
Cultureel Café Bacchus met het busje van Bas voor de deur (2013)
Binnen lag technicus Job zo’n beetje onder het podium om voor ons het geluid aan te sluiten.
En met hetzelfde gemak hing hij aan het plafond om het licht te stellen. Kortom: Job was top!
Wij hebben voor onze voorstelling internet nodig. En dat is tegenwoordig bijna overal draadloos beschikbaar. Zo niet, dan hebben wij altijd nog een haspel met 100 meter ATP/FTPcat6 (?) kabel bij ons. In Bacchus zou dat niet gaan werken had Job ons al telefonisch laten weten. Maar Job én Ad (ook vrijwilliger van Bacchus) hadden een oplossing gevonden. Met een zelfgeknutselde parabool van aluminiumfolie op een kartonnen bordje bouwden ze daags voor onze voorstelling een soort straalzender vanaf het dak van het huis van Ingrid (inderdaad, ook een Bacchus-vrijwilliger), dat 250 meter verderop staat. In Bacchus werd het signaal opgevangen in een pindaschaaltje en met een snoertje via een versterkertje naar een routertje geleid… of zoiets. Hoe dan ook, we hadden internet!
Het huis van Ingrid. Tweede van rechts. Als je heel goed kijkt zie je de aluminium-folie-parabole-straalzender op het dak staan.
Tussen het huis van Ingrid en Cultureel Café Bacchus bleek een enorme moestuin te liggen. Beetje verwaarloosd -dat wel- maar toch imposant. Navraag leerde dat dat de tuin van de monniken van het klooster naast de kerk tussen het huis van Ingrid en Cultureel Café Bacchus was. Bent u er nog?
Zoals u waarschijnlijk weet zoeken wij altijd naar een specialiteit van de plaats van optreden (bij voorkeur een drankje) om te schenken bij de Droge Worst die wij meenemen uit Groningen. Sponsored by Droge Worst Uut Grunnen.
Monniken? Moestuin? In dat klooster moest bier gebrouwen worden… we besloten die gasten om een vat te gaan vragen.
De moestuin van de monniken.
De kerk (links) en het klooster (rechts).
Verrassing! De monniken bleken onlangs vertrokken (vandaar de verwaarloosde moestuin) en het klooster wordt sinds vandaag bewoond door Italiaanse Benedictijnse nonnen. Stuk voor stuk lekkere wijven. Dit is een keiharde dekmantel… al heb ik nog geen idee waarvoor. Niet voor een illegale brouwerij of stokerij helaas, want ze hadden geen drank. Om ze kennis te laten maken met de plaatselijke bevolking en de Nederlandse cultuur nodigde ik ze uit voor onze voorstelling.
En dat was – nondeju- niet tegen dovemansoren…
Een zaal vol bloedmooie Italiaanse modellen die om de één of andere duistere reden vermomd gaan als nonnen is natuurlijk leuk. Maar we hadden nog geen druppel drank! En dat in a place called Bacchus! Snel naar Job, die inmiddels samen met dochter Fieke een live-stream-verbinding met Vaticaanstad aan het knutselen was, en hem gevraagd: “waar vind ik de specialiteit van Aalsmeer waarmee ik die nonnen om mijn vinger wind?” (bij wijze van spreken).
Job wijst ons de weg. “Daar!”
Daar was Slijterij Pappot. En Pappot verkoopt een bijzonder drankje naar eigen recept, dat zich het best laat omschrijven als ‘Gesmolten Haagse Hopje’.
Het heet: “Rondje Historisch Aalsmeer”
De bezoekers van het ‘Volle Bacchus’ lieten het zich goed smaken.
Op de voorgrond Gerrit en Suzanne (‘Vrienden voor het leven’). Links Kick Spaargaren, die foto’s kwam maken voor de plaatselijke krant. “Ik blijf maar even”, zei hij voor aanvang. Hij is gebleven tot het eind en heeft Anouk voor ons laten schieten (zie Kicksfoto’s). In de achtergrond Roy Spraakman (L) van CultuRadio De Ronde Venen en Jan Veldman (R), oud Kloosterboer-maatje, van wie ik nog regelmatig liedjes zing in ons programma. De nonnetjes dansen ondertussen de polonaise op het balkon… uit privacy overwegingen eindigt hier dit verslag, maar voor een volgende keer kan ik maar één ding adviseren: erbij zijn !
Dank je wel Aalsmeer.
Dank je wel Bacchus.
Dank je wel Job.
En dank je wel Kick. Hieronder nog een foto, die je mij gestuurd hebt. Dank daarvoor. Met de hand op mijn hart!
Foto van Kick Spaargaren.
