In februari 2012 stonden we twee avonden in PePijn. Twee leuke, maar matig bezochte, voorstellingen. Zie PePijn 2012. Frank Heijman, programmeur van Diligentia en PePijn, gunde ons meer en boekte de voorstelling nog een keer. Dankzij zijn aanbevelingen op oa de social media zat de zaal dit keer goed gevuld. Met een flinke voorraad Droge Worst uut Grunnen gingen we op zoek naar de overheerlijke Van Kleef jenever, die we ons van vorig jaar herinnerden. En dan ook naar de bron!
Van Kleef, de laatste nog bestaande destilleerderij van Den Haag, aan de Lange Beestenmarkt. Al vanaf 1842 op deze locatie op de grens van zand (rijk, Hagenaars) en veen (arm, Hagenaars).
Het Van Kleef Museum met oude destilleerketels
Het Drankorgel van Van Kleef
Vroeger zat jenever en andere drank in vaten. Flessen waren zeldzaam, duur en breekbaar. Om te weten hoeveel drank er nog in een vat zat sloeg men erop. En ‘Holle vaten klinken het hardst’. Door op alle vaten te slaan met verschillende hoeveelheden drank erin en dus verschillende tonen kon je een soort muziek maken. Zo’n wand met vaten heette derhalve een drankorgel.
De likeuren van Van Kleef, allemaal zonder geur-, kleur- of kunstmatige smaakstoffen.
Kruide Baggah... echt Haags, de enige Van Kleef die ijskoud gedronken moet worden. Hartverwarmend...
Gloep! Inderdaad, hartverwarmend!
Itje, Foekje, Reno en Heleen verdelen de Sterke Peer, Limoenlikeur, Oude van drie en Kruide Baggah onder het publiek.
En dit is wat er overbleef...
…van Van Kleef.
Een andere grote Hagenees. Of zal hij zich Hagenaar hebben gevoeld? Vandaag exact honderd jaar geleden geboren aan de Bierkade: Godfried Bomans.
Burgemeester Jozias van Aartsen onthulde de gedenkplaat aan de gevel van het pand waar 100 jaar geleden het geboortehuis stond van Godfried Bomans.
De gedenkplaat voor één van Nederlands grootste schrijvers. Ter grootte van een bierviltje...
Een kleine schare trouwe Bomansfans is erbij, vechtend tegen hun tranen aan de bierkade.
Na Van Kleef en Bomans nog een groot Hagenees: Paul van Vliet.
Hij was de grondlegger van theater PePijn en daarom staat er een bronzen beeld van hem op de bar in de foyer.
En dat zijn leuke dingen voor de mensen.
Ger
Ik kom al vanaf 1991 in PePijn. Met al mijn voorstellingen heb ik er gestaan. Ger werkt er al zo lang als ik er kom. Zijn zus Evelien was jarenlang de programmeur. Het was een groot genoegen vandaag weer met Ger te mogen werken. En na de soep van jaren geleden, de zoute haring en het broodje Bapao ging de Droge Worst Uut grunnen er bij Ger gelukkig ook goed in.
Het leuke van zoveel jaren op dezelfde plek terugkomen is dat je de veranderingen kan volgen. De verbeteringen aan de zaal en de geluidsinstallatie, de nieuwe stoelen en de vergroting van het podium, de gekke schotten die werden vervangen door een heus achterdoek, de kussentjes in de foyer en…
...het nieuwe bordje in het toilet back stage, tussen de twee piepkleine kleedkamertjes.
Want inderdaad, in deze ruimte was vorig jaar nog een douche én toilet!
Wat zal er volgende keer anders zijn? Ik kan niet wachten en kom graag terug.
