Beukema
Affiche
Het is 1993: Rob Elzenga en Arno van der Heyden hebben er samen vier seizoenen op zitten bij het Groningse varende theatergezelschap Theater te Water. Het is tijd voor iets nieuws. Jan Veldman is bereid gevonden een stuk te schrijven, waarover het Nieuwsblad van het Noorden later zal melden: “Jan Veldman laat met Beukema weer eens zien wat een geweldige schrijver hij is. Platte lol en extreem zwarte humor voeren de boventoon, maar dat weet hij naadloos te vermengen met een ongepolijste gevoeligheid, die nergens sentimenteel wordt.”
Maar dat weet nog niemand, als in het vroege voorjaar van 1993 het volgende persbericht naar buiten wordt gebracht:
Beukema treedt weer op! Nu in gloednieuwe samenstelling
Jan Beukema is er samen met zijn vrouw Ina in geslaagd de Rock&Roll groep Beukema nieuw leven in te blazen. Dochter Elvis is de band als drumster komen versterken en voorlopig is er ook iemand als bassist aangetrokken.
De laatste jaren was het stil geworden rond Beukema, niet in de laatste plaats, doordat Jan Beukema vrij langdurig ergens anders verbleef. Nadat Jan weer beschikbaar was, ontstond al snel tussen hem en zijn broer, lied-zanger Jaap, onenigheid over het al dan niet meespelen van Ina Beukema. Broer Jaap vertrok daarop samen met zijn bassist.
Het repertoire van Beukema is aangepast aan de geest van deze tijd. De nummers zijn geschreven door een neef van Jan Beukema, Jan Veldman. Volgens Jan Beukema zijn de teksten af en toe op het randje. Bassist Wietze Plantinga spreekt ronduit van vulgair en heeft geweigerd één van de nummers te zingen in het bijzijn van zijn verloofde Elvis, die nog minderjarig is. Ina Beukema daarentegen vindt, dat het allemaal zo’n vaart nog niet loopt. Volgens haar zijn nummers als “Een bal met” en “Cornelis, geef me een knaak” niet alleen tekstueel, maar ook muzikaal absoluut aanvaardbaar.
Fotootje erbij en “Beukema” ging een prachtig eigen leven leiden.
Ina, Elvis & Jan Beukema en Wietze Plantinga
Kortom:
Beukema was een muziektheaterproductie, die in de zomer van 1993 langs de Nederlandse theaterfestivals toerde. Daaraan voorafgaand maakte “Beukema” een korte tournee door de provincie Groningen.
In de festivalgidsen werd het alsvolgt omschreven:
Beukema is een voorstelling over een in zichzelf gekeerd Oostgronings gezin. Vader Jan Beukema vormt samen met moeder Ina, dochter Elvis en haar verloofde Wietze Plantinga de muziekgroep Beukema, waarmee een welkome aanvulling wordt verkregen op de reeds jaren genoten uitkering. Moeder Ina is volkomen op haar man afgeknapt, maar weet onder invloed van drank en drugs het leed enigszins te verzachten. Dochter Elvis, zo genoemd vanwege Jan’s grote liefde voor The King, heeft een incestueuze verhouding met haar vader en omgekeerd. Dit alles tegen de zin van haar verloofde Wietze Plantinga, die vanwege zijn zuidelijk uiterlijk ‘de Italiener’ wordt genoemd. Redenen genoeg om zowel gezin als band aan interne spanningen ten onder te laten gaan.
Een voorstelling vol zwarte humor over Agressie & Liefde, Leven & Ausländer, de Dood en de Sociale Dienst, Rock & Roll, Sex & Drugs & Vrachtwagens.
Beukema on stage
Regisseur Jos Thie haalde Beukema naar een grote Hilversumse studio voor zijn eindexamenfilm van de opleiding voor TV regisseur aan de academie Sandbergen. Daarin een prachtige gastrol van John Buisman. Afijn, cum laude afgestudeerd.
Jan Beukema: Rob Elzenga
Ina Beukema: Zwaan Stam
Elvis Beukema: Lisanne van Bergen
Wietze Plantinga: Arno van der Heyden
Tekst: Jan Veldman ~ regie: Jos Thie ~ decor: Sjoerd Wagenaar ~ kostuums:Dorthee Mokkum ~ techniek:Hein van Leeuwen ~ productieleiding: Wia Aalders ~ productie: Stichting JAAP en Hans Lansink Theaterbureau.
Met dank aan Alina Kiers, Herman Grimme, Erne Thuys, Bert Visscher, Peter Groot Kormelink, Jaap Stegeman, Leo Luten, Fact, Het Kruithuis en de subsidiënten Provincie en gemeente Groningen.
Na Beukema besloten Rob, Jan en Arno hun samenwerking voort te zetten. Daar werd een glas op geheven en een bijeenkomst gepland. Er reed een vrachtwagen voorbij met daarop het woord “Kloosterboer”. God’s wegen zijn ondoorgrondelijk…