U bevindt zich hier: De Nieuwe Kolk Assen

Daar sta ik dan met mijn verkeerszuil tussen de betonnen zuilen van theater De Nieuwe Kolk. Zelfs de meest verstokte rokers mijden het plein vandaag. Zouden die pijlers trouwens sigaretten voorstellen bedenk ik me nu ineens? Kunstwerk om die arme rokers een long onder de riem te steken?

Naast DNK is gelukkig sinds een half jaartje Fellini geopend. De leegstaande kas na het vertrek van de vorige uitbater (vanwege een lege kas) had de sfeer er nog mistroostiger op gemaakt. Maar in “Fellini (La Dolce Vita)” is het prima toeven.

En ‘hipster’ Nick schenkt formidabele cappuccino.

Opgewarmd en bijgekomen door het verblijf in Fellini gaan we Assen ontdekken. Er blijkt al een rotonde te liggen. Behoorlijk creatief zelfs. Er is alleen zoveel regen gevallen vandaag dat het een hink-stap-sprong-rotonde in een plas is geworden.

En de Amsterdamse kunstenaar Nicolas Dings heeft er al een passend kunstwerk voor gemaakt: ‘AKTAION’. Zoals wij allen weten was Aktaion een jonge prins, die op een dag de Griekse godin van de jacht Diana ontmoet, die met haar nimfen aan het poedelen is in een ven. Daardoor aanschouwt Aktaion haar naaktheid en dat mag natuurlijk niet. Diana boos, bespat hem met water en verandert hem in een man met een hertenkop. En daarom staat dit beeld ook naast het hertenkamp in Assen, maar ik denk dat het beter tot zijn recht zou komen op onze natte rotonde. De vorm schreeuwt erom.

Assen. Hoofdstad van Drenthe. Natuur dus. Nou ja, emeritus hoogleraar Herman Pleij kenschetste het ooit als ‘uit-de-hand-gelopen-kerststukje’. Toch moet ik maar eens even de wandelschoenen aantrekken. Gezonde wandeling in de ‘natuur’.

Oh… het blijkt een militair oefenterrein. Je mag er gerust wandelen (vrije toegang op wegen en paden), mits je de oefeningen niet verstoort! Wat moet ik me daar bij voorstellen? “Sorry sergeant, ik liep per abuis in de baan van het schot… maar geen zorgen, ik heb de hond aangelijnd. Dus die sleept me het bos wel weer uit, want ik zou hier niet graag iets achterlaten.”

Een kind speelt in een kooi. Geen honden dus.

Uitlaatplek, wel honden dus. Geen opruimplicht.  Dus ook geen kinderen neem ik aan? Wel aanlijnen.

De volle Vaart. Wel opruimplicht! En een afvalbak voor hondenpoep.

Uitrenplek. Geen aanlijnplicht. En waarschijnlijk een opruimverbod. Want er is een afvalbak, maar níet voor hondenpoep. Het moet voor zwervers natuurlijk een beetje begrijpelijk blijven, waar ze wel en niet in kunnen grabbelen op zoek naar een half afgekloven broodje of een blikje met nog een paar druppels bier.

En dan tenslotte dit… snik. Einde uitlaatplek. Dé ‘Uitlaatklep’ voor hondenbezitters die hun trouwe viervoeter hebben verloren. Een monument voor lotgenoten. Ook mooi misschien voor op de rotonde?

Zoals gezegd; we spelen in de Kleine Zaal.

Die zit overigens naast de Grote Zaal.

Mooie avond, lekker volle Kleine Zaal. Genoten!

Halverwege de avond krijgen we Live Facetime visite van Vrouw Holland. Gezellig samen op de bank.

Vanaf de opening van De Nieuwe Kolk in april 2012 ben ik er inmiddels een keer of zes geweest. Bijvoorbeeld in april j.l. bij de preview van dit seizoen voor de Stakeholders en de Vrienden van De Nieuwe Kolk, waarbij directeur Hilko Folkeringa zijn nieuwe Tattoo toonde.

Nou ja, je begrijpt… dat wil ik ook.