Zó. bij Podium-Heino in… jawel: Heino

Podium Heino in de voormalige coöperatieve maalderij. Mooi gebouw. Mooi theatertje. Ik had er nog nooit van gehoord. En zij nog nooit van mij. Toch zat het vol in Heino, hetgeen betekent dat de organisatie de zaken goed voor elkaar heeft. Wat heet? Zelfs het plein voor de deur is speciaal voor deze dag van naam veranderd.  Chapeau!

Op onze zoektocht naar de lokale specialiteit beginnen we in het centrum van Heino: Café Restaurant Marktzicht. Het enige café waarvan de rookruimte groter is dan het café zelf. Ik herhaal: chapeau!

En bovendien biedt Café Marktzicht ook daadwerkelijk zicht op de markt. Geen grote markt (daarvoor zouden we op maandag terug moeten komen), maar toch… markt! En een uitstekende haring. Chapeau!

Vis moet zwemmen en dus verdrinken we de haring in een goed glas bier bij Jan van Café Marktzicht. Onderwijl informeren we naar de specialiteit van Heino. “Tja… “, zegt Jan, “daarvoor zou je eigenlijk naar de Knoperts moeten gaan…”

Maar zelf had hij ook nog wel wat staan. Een kruikje Heino’s Dambitter. Niet gemaakt in Heino, maar gebotteld voor de plaatselijke slijter ‘van Dam’. We mochten het kruikje wel hebben, want hij verkocht het spul toch nooit… Chapeau!

Voor ons reden om Slijterij van Dam te bezoeken. Hoe zit dat nou precies met die Dambitter? Wel of niet ‘Heinoos’?

Inge van slijterij van Dam geeft uitleg. Ze mogen zelf geen sterke drank meer maken (het is de schuld van de regering), dus laten ze het ergens anders maken. Maar wel volgens speciaal (en geheim!) recept. En hetzelfde geldt voor al die andere lokale specialiteiten van Slijterij van Dam: bijvoorbeeld Pompwater en Babbelaar. “Maar”,  zegt Inge, “eerlijk is eerlijk, dezelfde specialiteiten vind je ook in Venlo of Winschoten, alleen dan onder een andere naam. Als je echt een Heinose specialiteit wilt hebben zou je eigenlijk naar de Knoperts moeten gaan…”

De Knoperts blijken schatten van mannen. Niks geen kabouters (“dat was veertig jaar geleden”). Een geweldige tuin met kippen en eenden (waaronder de Bahama Spitsstaart en de Baikal Taling) en een enorme moestuin. Alles strak onderhouden en perfect georganiseerd. Vroeger maakten ze inderdaad ook zelf lekkere drankjes met de vruchten uit eigen tuin. Maar dat is alweer een poosje geleden. Ergens tussen de kabouterperiode en het overlijden van Joop. “En wat de mensen denkt en vindt, dat moet ze zelf weten.” Oké, een kleine buitenissigheid van de Knoperts is wellicht hun enorme bierverzameling. Honderden flesjes bier ‘from all over the world’ staan uitgestald in hun woning. Een bijzondere collectie. Chapeau!

Meest speciale exemplaar? Het biertje dat werd gebrouwen ter gelegenheid van het huwelijk tussen prins Charles en Lady Di. Er schijnt bij hun scheiding weer een bijzonder biertje gebrouwen te zijn. Extra bitter. Maar dat hebben de Knoperts nooit kunnen bemachtigen. Trouwens, er bestaat een bier dat ‘Mort Subite’ heet. Dat zal toch niet speciaal gebrouwen zijn toen Lady Di…? Nee…

Dit is hem: De Leugenpomp.

Wat nou geen water?!? Ik lieg nooit!

Even wat anders. We wandelen door Heino en zien dat de C1000 in een Albert Heijn gaat veranderen. Talk of the town! Kim van de Worp (familie van de Worp is al generaties lang de grootgrutter in Heino)  gaat om. Behalve supermarkt begint Kim (met lieftallige vrouw Marlinde) ook een horecagelegenheid.

En het ziet er prachtig uit. Groot terras, alwaar het zeer goed toeven is. Charmante serveerster in Saartje kostuum (blijkt de zwangere zus van de eigenaresse – je hebt het niet van mij).  Toptent! Albert Heijno! Chapeau!

Maar er is nog meer in Heino. Wat te denken van de Smulbaai! Daar worden kaarten verkocht voor onze voorstelling. En – me dunkt- dat is gelukt. Uitverkocht! Dus aanleiding voor een bedankje is er er.

John van de Smulbaai is een enthousiaste man. Hij draagt bovendien Podiun Heino een warm hart toe. En hij schenkt daarom een 1/100 boulevard lot (Staatsloterij) aan ons. Aan de zaal. Aan het publiek. Minimale prijs is 5, 90 euro… Dank je wel John. Chapeau!

Boven de kassa van De Smulbaai hangen de winnende staatsloten van de afgelopen tijd. Wellicht zit er dus nog meer in het vat.

Ik wilde niet achter blijven en verviel in een oude gewoonte (zie programma Puur Geluk elders op deze site via de link hieronder) … lotnummer AW 87013 is ook van ons allemaal. Althans van degenen die aanwezig waren. Zij, die PECZwolle-Groningen  boven ons verkozen, maken geen kans op het prijzenpakket.

Om er later geen misverstanden over te krijgen leggen we de aanwezigen vast op de gevoelige  plaat.

En Michel, de fotograaf van ‘NuHeino.nl’, legt dat dan weer vast. Dubbel geborgd.

Om ervoor te zorgen dat alles eerlijk verloopt heb ik ‘notaris’ Guus aangesteld om één en ander te regelen. Hij is in het bezit van  het 1/100 boulevard-lot en na 10 april gaan we bij hem informeren wat er nou eigenlijk ‘gevallen’ is. Komt goed!

Guus is een betrouwbaar man. Hij was tijdens de voorstelling ook al van onschatbare waarde. Samen met Marjet schenkt hij de drankjes in die moeten gaan ‘akkedaaiern’ met mijn Droge Worst Uut Grunnen.

Podium Heino. Het bleef er nog lang onrustig. Ik heb er een heerlijke middag en avond beleefd.

Staatslot met nummer AW 87013