Zó. in theater Geert Teis, Stadskanaal

Bé Lamberts is een schat van een man. Hij heeft nog niet zo lang geleden definitief afscheid genomen als directeur van theater Geert Teis op Knoal. Hij heeft al mijn voorstellingen, inclusief die van Kloosterboer en de gelegenheidsproducties met Sijtse Scheringa, Wia Buze, Klaas Spekken, het PONN, NNO, NNT, Theater te Water en noem maar op geprogrammeerd. En dat terwijl Geert Teis geen kleine zaal had (heeft), waar ik natuurlijk eigenlijk in thuis hoor. Zijn opvolgster Nina Hiddema was aanwezig bij Zó. op zondag 26 februari en ik hoop dat ze het leuk vond en de onverantwoordelijke-onrendabele-linkse-hobby-mentaliteit van Bé zal voortzetten. We (Nina en ik) wonen toevallig in dezelfde wijk in Groningen en schijnen boodschappen te doen in dezelfde Jumbo, dus ik ben in de gelegenheid tot netwerken…

En mocht het allemaal niet baten, dan ziet u hieronder het verslag van mijn laatste theatrale bezoek aan Stadskanaal. Het zou me spijten, want ik kom er graag. En het allerliefst zou ik zien dat het prachtige Geert Teis toch ooit een kleine zaal zal krijgen en ik er gewoon tot in lengte van dagen mag spelen. Naamsuggestie: “Het Beetje”. De grote zaal heet vanaf dat moment uiteraard Zaal A.

In de rubriek ‘Arno schrijft’ staat de column die ik geschreven heb voor het afscheid van Bé Lamberts.

Om de één of andere reden leek het Bé een goed idee om mij op een zondagmiddag te programmeren. Een matinee! Ik, die normaliter de zondagmiddag dronken in een sportkantine doorbreng! Een matinee??? Nu snap ik dat het tijd werd voor je om te stoppen, Bé!
Noodgedwongen zijn fotograaf Pjotr Wiese en ik dus al op zaterdag noar Knoal getogen om inspiratie op te doen en om op zoek te gaan naar de plaatselijke specialiteit (drank!), die we nodig hebben in onze voorstelling.

Cliniclown Marten. De rode neus komt niet van de drank en hij kende dan ook geen plaatselijke specialiteit. Hij stelde voor dat we in café t Mingelmouse zouden gaan informeren.

Zo gezegd, zo gedaan…

Roelof, uitbater van t Mingelmouse. Biertje van de zaak en een geweldige tip..." kijk maar eens in het herentoilet..."

Urinoir in t Mingelmouse

Ja…?

De Specialiteit van het huis. Vooral vrouwen schijnen het lekker te vinden. Maar die weten dan ook niet waar het vandaan komt.

De plaatselijke Mitra had wel een Knoalster Klokje, maar voor Het Echte Knoalster Zeupie moesten we volgens iedereen die we ernaar vroegen naar Musselkanaal, naar slijterij Muthert.

Oma Muthert, 85 jaar jong, staat nog elke dag in de winkel. Hoezo "Drank maakt meer kapot dan je lief is"? Oké, haar heup was versleten, moar nog niks gain slietoazie aan t benul! Ze heeft me alle Knoalster specialiteiten verkocht.

En zo stonden we op zondagmiddag 26 februari met de lekkerste Droge Worst Uut Grunnen en de lekkerste Knoalster Zeupies in een gezellig theater Geert Teis.

Jacob Mulder en Henk Völlink helpen met uitschenken en serveren.

Nieuwe en oude, maar vooral goede vrienden in theater Geert Teis op Knoal.

Dank je wel lieve Saskia Pomp en vriend Anne de Vries (die ik consequent Wim noem, maar er komt een dag dat ik het weet en nooit meer vergeet!)
Dank je wel Nina Hiddema ( ik zie je in de Jumbo), dank je wel Harrie de Keijser (bijna getroffen door een rondvliegende droge worst, maar gelukkig zag je het niet) en Jan Paul Beukema (Zeupie-tip) en Gerrie Kremer (maar liefst twee droge worsten!). Dank je wel Jan Willem van der Kolk en Bert Jan Brinkman (virtueel aanwezig).
En bovenal DANKJEWEL Marijn Sijbom (technicus en bierbrouwer) en Jeffrey (The Australian Technician gooide jaren geleden een briefje in de bus van Geert Teis met de tekst: “Zoekt u iemand om de kauwgom van de stoep te schrapen? Of een nieuwe directeur? Ik ben beschikbaar.”)

Marijn

Jeff

Dank je wel, Stadskanaal.
Tot Zó.