Champagne (tekst)
Dertien liedjes (tekst)
Loflied op de
Deux Cheveaux (tekst)
IRL (tekst)
We Raken Elkaar Kwijt (tekst)
Misstap (tekst)
Zielezwerver (tekst)
Het Rijk Der Kneuzen (tekst)
Wat In Het Vat Zit (tekst)
Midlife Crisis (tekst)
La Douce France (tekst)
Vrienden (tekst)
We Leven Nog Lang En Gelukkig (tekst)
De prijs van deze CD bedraagt € 15,00. Te bestellen via bestelling@arnovanderheyden.nl. Na ontvangst van uw overschrijving (onder vermelding van “15 JAAR” en uw adresgegevens) op bankrekeningnr. NL87ABNA0417012373 t.n.v. Arno van der Heyden (Groningen) wordt de CD toegestuurd.
Op 25 april 1998 werden ‘De Vief Piepen’ opgeblazen, de vijf schoorstenen van de Hunzecentrale aan de rand van de stad Groningen. Ter ere van die gelegenheid brachten Arno van der Heyden en Bas Mulder een eerste gezamenlijk CDtje uit: ‘De Vief’ (tekst Jan Veldman). Exact 15 jaar later stonden ze met hun zevende cabaretvoorstelling in Het Kruithuis in Groningen. Ter ere van dat jubileum presenteerden ze daar
‘ARNO VAN DER HEYDEN – 15 JAAR (lang en gelukkig)’.
Op de CD een aantal oude en een aantal nieuwe nummers, allemaal (opnieuw) opgenomen in Theater De Winsinghhof in Roden. Alleen piano en zang. Alleen Bas en Arno. Met hier en daar even een viooltje of accordeon, een zingende zaag en een zangjuf.
INFO:
Opgenomen in Theater De Winsinghhof in Roden
en gemixed in de DunnDevilStudios door Bas Mulder
Mastering in de Blaisdell Studio door Michiel Cornelisse
Teksten: Arno van der Heyden
Muziek: Bas Mulder
Arno van der Heyden: zang, viool en zingende zaag
Bas Mulder: piano en accordeon
Patries van Iterson: achtergrondzang (tr. 5)
Fotografie: Pjotr Wiese
www.beamen.nl
Grafisch ontwerp: Jan Diertens
www.giantproductions.nl
Met dank aan:
Theater De Winsinghhof.
Behalve een uitstekend, vriendelijk en goed geoutilleerd theater (én bioscoop) ook een bijzonder plezierig kleinschalig congrescentrum.
Patries van Iterson.
Zangjuf en coach bij de opname.
‘Het Rijk Der Kneuzen’ is geschreven voor de finissage van de overzichtstentoonstelling van Olga Wiese in Museum De Buitenplaats in Eelde (2011). Hieronder een paar van haar schilderijen.
Het Rijk Der Kneuzen – werken van Olga Wiese
Vleerman
Lepelorkest Olépappa
Uitkijkpost
Mevrouw Staartjes
Teksten
Champagne
ik wil champagne
ik wil champagne
ik wil een cava uit het sprankelende Spanje
een bubbel- of een fonkelwijn
het mag ook een prosecco zijn
ik wil, ik wil, ik wil, ik wil, ik wil, ik wil
bruisen in elke smaakpapil
ik wil knallen, ik wil vallen
dubbel liggen van het lachen en het venijn
ik wil de bubbels in mijn hoofd
en ik wil vlinders in mijn buik
en ik wil voor altijd bij jou zijn
ik wil champagne
ik wil champagne
ik wil hem rood, ik wil hem groen, ik wil hem oranje
ik wil de hele regenboog
ik wil hem nat, nee, ik wil hem droog
ik wil, ik wil, ik wil, ik wil, ik wil, ik wil
champagne met een roze bril
ik wil kruipen, ik wil zuipen
ik wil krom liggen en krimpen van de gein
ik wil de bellen in mijn hoofd
ik wil borrels in mijn lijf
ik wil voor altijd bij jou zijn
ik wil champagne
ik wil champagne
ik wil een sprookjesfeest met allerhande franje
ik wil hem brut, ik wil hem nou
nee, ik wil hem zoet en ik wil jou
ik wil, ik wil, ik wil, ik wil, ik wil, ik wil
de kikker zijn in jouw kasteel
en ik wil feeën, die ons tweeën
als betoverd laten dansen op het plein
ik wil de bibbers in mijn benen
en de kriebels in mijn kont
ik wil voor altijd bij jou zijn
ik wil champagne
ik wil champagne
en naar je kijken als je danst, want –God- dat kan je
ik hang aan je lippen voor een lach
en ik wil ook iets wat niet mag
ik wil, ik wil, ik wil, ik wil, ik wil, ik wil
nou ja, je weet wel wat ik wil
ik wil je kussen en ondertussen
stiekem strelen, want ik weet dat vind je fijn
ik lik de parels van je huid
ik geef een zoen op iedere sproet
ik wil altijd bij jou zijn
ik wil champagne
Dertien liedjes
je kwam zonder een woord
je kwam zonder een woorde
en ik schreef zomaar dertien liedjes
allemaal voor jou
je bleef zonder een woord
je bleef zonder een woord
en ik schreef nog eens dertien liedjes
allemaal voor jou
nooit
nooit zei je nooit
zei je een woord
zei je nooit
je ging zonder een woord
je ging zonder een woord
en ik schrijf vast weer dertien liedjes
allemaal voor jou
ik schrijf vast weer dertien liedjes
allemaal voor jou
allemaal voor jou
Loflied op de Deux Cheveaux
haar ronde vormen, zo charmant
haar blik, een tikje nonchalant
het licht, dat in haar ogen brandt
verbaasd kijkt ze me aan
zo kwetsbaar, maar zo niet bedeesd
zo trouw en toch zo vrij van geest
ik ben overal met haar geweest
nooit liet ze me staan
ze danst over straat en ik zweef met haar mee
ze deint als de golven op zee
ze straalt als de zon en alle sterren erbij
en ze is van mij
de Deux Cheveaux
de aller- allermooiste auto is natuurlijk sowieso
de Deux Cheveaux
de Deux Cheveaux
ik ben niet snel weg van een wagen, maar zo’n eendje vind ik zo
zo Deux Cheveaux
Deux Cheveaux
ik weet nog dat ik haar zag staan
zo’n lelijk eendje achteraan
ik dacht nog ‘waar begin ik aan
en krijg ik straks geen spijt?’
maar ik heb haar nu al twintig jaar
ik lig ieder weekend onder haar
een klusje hier, een kusje daar
ach zie toch hoe ze rijdt
ze danst over straat en ik zweef met haar mee
ze deint als de golven op zee
oké, ik heb nu ook al een GS en een HY
maar zij blijft er altijd bij
de Deux Cheveaux
de aller- allermooiste auto is natuurlijk sowieso
de Deux Cheveaux
de Deux Cheveaux
ik ben niet snel weg van een wagen, maar zo’n eendje vind ik zo
zo Deux Cheveaux
Deux Cheveaux
ik heb een Snoek, c’est la DS
en binnenkort ook een C6
maar mijn godin, mijn minnares
ach, on revient toujours
dat is een oud Frans wijs citaat
waarin staat dat men vroeg of laat
terug naar zijn eerste liefde gaat
à son premier amour
al roest ze, al proest ze, al lonkt haar de sloop
denk niet, dat ik haar ooit verkoop
de rest van de harem staat buiten, maar zij
zij slaapt binnen bij mij
de Deux Cheveaux
de aller-, aller- allermooiste auto is natuurlijk sowieso
de Deux Cheveaux
de Deux Cheveaux
ik ben echt niet snel weg van een wagen, maar zo’n eendje vind ik zo
zo Deux Cheveaux
de Deux Cheveaux
dit is een loflied, een aubade, t is een ode aan de oh…
de Deux Cheveaux
IRL
ik volg je op Twitter en iedere tweet
reply of retweet ik zodat jij dat ziet
ik ben Face Book vriend, jij bent Face Book vriendin
en we zijn ook zakenpartners, dat is dankzij LinkedIn
ik zit in je vriendenkring van Google Plus
en ik kreeg ook een verzoek van je oudere zus
en als jij op Foursquare je ergens inlogt
lees ik of het daar leuk was omdat ij dat blogt
maar ik zou jou zo graag in t echie willen zien
in real life en niet alleen maar op het screen
van mijn computer, van mijn iPad of mobiel
ik wil je echt, ik wil je live, I want you for real
als ik sms dan vind je mij ouderwets
en je zegt “da’s veel te duur, man, stuur me nou toch Ping Chats”
dus sinds ik zo’n androïde telefoon heb
stuur ik gratis berichtjes naar jou met WhatsApp
we pingen, we touchen, het verandert steeds weer
twexit, weltrusten, tot volgende keer (keer keer)
ja, ieder bericht sluit je af met een ‘x’
wat natuurlijk een kus is, maar ik vind het niks
want ik zou jou zo graag in t echie willen zien
in real life en niet alleen maar op het screen
van mijn computer, van mijn iPad of mobiel
ik wil je echt, ik wil je live, I want you for real
ik ben niet meer zo jong, maar ik volg iedere hype
ik ben nu zelfs zo hip dat ik ook met je Skype
ja, we bellen met beeld en ik zie je straks live
wanneer ik je facedial met mijn iPhone Five
ik kan je bijna aanraken en ben totaal verrukt
als jouw zoen op het touchscreen mij weg heeft gedrukt
hoewel ik je nooit in het echt heb ontmoet
heb ik niemand zo lief en ken ik niemand zo goed
maar als jij mij ooit in het echt zult willen zien
in real life en niet alleen maar op het screen
van jouw computer, van je iPad of mobiel
dan zul je een kaartje moeten kopen
de online ticket service is 24/7 open
je zult een kaartje moeten kopen
en dan betalen mag ik hopen met iDeal
als wij elkaar ooit in het echie willen zien
in real life en niet alleen maar op het screen
van onze laptop, onze iPad of mobiel
koop dan een kaartje voor het theater
het mag vanavond, maar het mag ook later
zo’n avondje theater, that’s for real
We Raken Elkaar Kwijt
ik zie dat je nog slaapt
als ik mijn ogen open doe
of misschien doe je maar alsof
dat doet er ook niet toe
ik weet wat er gebeurt
als straks mijn blik de jouwe vindt
dan fonkelt daar dat sprankje hoop
de waakvlam die ons bindt
het laaiend vuur van liefde
in ons hart smeult al een tijd
maar hoelang het ons ook samenhoudt
we raken elkaar kwijt
want of ik ga
en of ik blijf
van beiden krijg ik spijt
‘t maakt allemaal geen donder uit
we raken elkaar kwijt
we raken elkaar kwijt
we raken elkaar kwijt
ik zie wel dat je glimlacht
als ik aan mijn sokken ruik
maar voor het eerst in jaren
schaam ik me voor dit gebruik
waar is het dopje van de tandpasta
waar is de sleutel van de schuur
we bekvechten allang niet meer
dat leer je op den duur
maar je raakt me nog maar zelden aan
en ik mijd jou al een tijd
we zwijgen, we twijfelen
we raken elkaar kwijt
maar of je gaat
en of je blijft
van beiden krijg je spijt
‘t maakt allemaal geen donder uit
we raken elkaar kwijt
we raken elkaar kwijt
we raken elkaar kwijt
toch denk ik niet dat één van ons
de ander ooit verlaat
we jojo-en met ons gevoel
en zien wel hoe het gaat
waarom zou je kiezen
als je niet weet wat je kiest
je weet niet wat je wint
je weet alleen wat je verliest
maar ik wil geen knipperlicht of lat
‘k wil tot de dood ons scheidt
die waakvlam in jouw ogen zien
pas dan wil ik je kwijt
want of ik ga
en of ik blijf
van beiden krijg ik spijt
‘t maakt allemaal geen donder uit
we raken elkaar kwijt
we raken elkaar kwijt
we raken elkaar kwijt
we raken elkaar kwijt
Misstap
ik heb zojuist de grootste misstap uit mijn leven ooit gemaakt
ik ben verdomme lelijk uitgegleden
en tijd erover na te denken krijg ik nu niet meer
ik lig binnen een paar seconden beneden
en ik ging juist in de bergen wandelen om te overdenken
wat voor zondigs ik in mijn leven had gedaan
nou, waarschijnlijk helpt die val daarbij en zie ik volgens het cliché
mijn leven als een flits aan me voorbijgaan
ineens word ik overvallen door een vreemd gevoel van rust
ook al lig ik zo ook dood in het ravijn
ze zullen me wel vinden en dan ga ik in een kist
en zo heeft het dan klaarblijkelijk moeten zijn
en aan mijn graf zullen mijn vrienden staan
die steeds met mij zijn omgegaan
degenen die me nooit hebben bedrogen
ze kijken elkaar zwijgend aan
omdat ze zonder woorden staan
misschien heeft er één tranen in zijn ogen
en natuurlijk heb ik nooit bedoeld om iemand pijn te doen
al weet ik dat ik dikwijls heb gelogen
hier geef ik jullie één voor één een allerlaatste zoen
een afscheid zonder wrok of mededogen
en natuurlijk heb ik spijt van dingen die ik heb gezegd
of niet gezegd heb wat ik juist wel had moeten zeggen
en het spijt me vooral dat het nu binnen een paar seconden tijd
voorgoed te laat is om het uit te kunnen leggen
en ik heb veel teveel gezopen en ik heb ook veel teveel gegokt
en ik ben behalve dood straks ook failliet
en het was misschien niet lang genoeg, maar ik heb wel geleefd
en dat, dat spijt me allemaal gelukkig niet
en aan mijn graf zullen de vrouwen staan
met wie ik het ooit heb gedaan
de één werd met de andere bedrogen
ze kijken elkaar dreigend aan
ze weten van elkaars bestaan
dat voelen ze, ze zien het in hun ogen
en natuurlijk heb ik nooit bedoeld om iemand pijn te doen
al weet ik dat ik dikwijls heb gelogen
hier smeek ik jullie één voor één een allerlaatste zoen
een afscheid zonder wrok of mededogen
Zielezwerver
de zielezwerver zwalkt een beetje doelloos door de stad
de zwarte nacht zit hem als gegoten
als ware het een warme jas, als was het een warm bad
hij heeft gezopen, hij heeft gesnoven en gespoten
en mooie vrouwen achter rooie ramen lonken niet
hij gaat voorbij onder hun blikken zonder blozen
hij gaat voorbij, voorbij zichzelf, voorbij een levensgroot verdriet
voorbij een leven, dat hij zelf niet heeft gekozen
en als je hem zo ziet lopen, zielezwerver, stoned en zat
zou je niet zeggen dat hij ooit heeft liefgehad
wel zo ontzettend lief gehad, wel zo ontzettend lief
misschien heeft hij toen al zijn kruit verschoten
of misschien is zijn hart gestolen door een hartendief
wat het ook is, het is nu allemaal naar de kloten
en met de zwaarste middelen stilt hij zijn zielepijn
hij spuit, snuift, zuipt zich dikwijls haast in een psychose
zo vaagt hij de herinneringen langzaam uit zijn brein
en hij weet alleen nog, het leven gaat niet over rozen
en als je hem zo ziet lopen, zielezwerver, stoned en zat
dan zou je niet zeggen dat hij ooit is liefgehad
Het Rijk Der Kneuzen
-naar aanleiding van schilderijen van Olga Wiese–
de lamme helpt de blinde met het oog op zijn gebrek
de blinde op zijn beurt kalmeert de dolgedraaide gek
die schreeuwt tegen de dove in woord en in gebaar
de dove luistert met zijn ogen en zo begrijpen zij elkaar
en ik, ik voel me gelukkig als ik naar die stumpers kijk
want in het Rijk der Kneuzen zijn wij allemaal gelijk
in het Rijk der Kneuzen zijn wij allemaal gelijk
de stotteraar stottert zich een weg door zijn bestaan
de stomme hoort dat met gepaste eerbied zwijgend aan
en ondersteunt hem harmonieus op mondharmonica
zodat zelfs ik, de meest gestoorde hier, het ook versta
en zo voel ik mij gelukkig als ik naar die stumpers kijk
want in het Rijk der Kneuzen zijn wij allemaal gelijk
in het Rijk der Kneuzen zijn wij allemaal gelijk
ergens in mijn ooghoek zie ik een schaduwwereld
het parallelle universum van de kneus
de opgewekte ploeteraar
hij koestert daar zijn lot en heus
hij houdt zich dapper staande
en overwint er glorieus
soms, wanneer ik zin heb, dan wijk ik uit naar deze plek
en dan zie ik ze naar me kijken met zo’n blik van “die is gek”
omdat ze weten dat ik ze na verloop van tijd toch weer verlaat
en terug ga naar mijn eigen Rijk waar alles anders gaat
totdat ik het daar niet meer volhoud en weer vanuit mijn ooghoek kijk
naar het Rijk der Kneuzen, want daar is iedereen gelijk
in het Rijk der Kneuzen zijn wij allemaal gelijk
in het Rijk der Kneuzen zijn wij, kneuzen, stinkend rijk
Wat In Het Vat Zit
wat in het vat zit verzuurt niet en zal nooit verzuren
dat is een waarheid als een koe
maar wat koop ik ervoor als het zolang moet duren
sla het vat toch aan, man, we zijn er aan toe
en het vat moet leeg, ook al duurt het nog uren
en daarna nog één, we zij nog niet moe
het vat moet leeg, ook al duurt het nog uren
en daarna nog één, we zij nog niet moe
wat in het vat zit verzuurt niet
maar wat kan mij dat schelen
wat in het vat zit
dat moet eruit
wat in het vat zit moet op
en we zijn met zo velen
dus het vat gaat nu open
en alles eruit
wat in het vat zit
dat moet eruit
wie wat bewaart, ja die heeft wat, maar straks ben je te laat
je hebt volgens mij lang niet voldoende gehad
en zolang de waard tapt uit een ander vaatje
vertrouwt hij zijn gasten en is hij ons nog niet zat
dus het vat gaat leeg en we gaan door tot het gaatje
jouw flat of mijn flat, je zegt het maar, schat
ja, het vat gaat leeg en we gaan door tot het gaatje
jouw flat of mijn flat, je zegt het maar, schat
wat in het vat zit verzuurt niet
maar wat kan mij dat schelen
wat in het vat zit
dat moet eruit
wat in het vat zit moet op
en we zijn met zo velen
dus het vat gaat open
en alles eruit
wat in het vat zit
dat moet eruit
m’n laatste oortje heb ik versnoept, het laatste oordeel is gegeven
spijt komt altijd te laat, maar ik zou als het kon
en ik het over moest doen in een ander leven
alleen maar hopen dat het drinken wat eerder begon
want het vat moet leeg en ik hoop nooit op te geven
voordat ik de bodem bereik van de ton
ja, het vat moet leeg en ik hoop nooit op te geven
voordat ik de bodem bereik van de ton
want wat in het vat zit verzuurt niet
maar wat kan mij dat schelen
wat in het vat zit
dat moet eruit
wat in het vat zit moet op
en we zijn met zo velen
dus het vat gaat nu open
en we halen alles eruit
wat in het vat zit
dat moet eruit
Midlife Crisis
laat maar komen, ik ben er klaar voor en ik ben allang niet bang meer
het betekent niet het einde, ik zie het meer als een begin
het hoort net zo goed bij het leven als geboren worden of dood gaan
en men noemt het ‘midlife crisis’, want het zit er tussen in
laat maar komen, het is vast net zoiets als kerst of mijn verjaardag
ook al weet je niet wanneer het komt en niemand stuurt een kaart
het is het onverwachte onweer dat je midden in de zomer
overvalt, maar even later is de lucht weer opgeklaard
laat maar komen, laat maar komen
ik heb niets meer te verliezen, ik zie nergens tegen op
laat maar komen, laat maar komen
het is tijd om te vergrijzen, ik krijg toch een ouwe kop
laat maar komen, ik ben er klaar voor, kom maar op
kom maar op met je neuroses en je slapeloze nachten
en de angst dat alles in mijn leven zinloos is geweest
dat ik kansen heb verprutst en idealen heb verkwanseld
ook al voel ik me belabberd, ik hou vol ‘het was een feest!’
kom maar op met het idee dat jonge vrouwen om me lachen
en de zekerheid, dat ik nooit in het Nederlands elftal zal staan
en de twijfel of het nu te laat is om nog te veranderen
en de vraag of ik wel zin heb om nog lang zo door te gaan
laat maar komen, laat maar komen
ik heb niets meer te verliezen, ik zie nergens tegen op
laat maar komen, laat maar komen
het is tijd om te vergrijzen, ik krijg toch een ouwe kop
laat maar komen, ik ben er klaar voor, kom maar op
laat maar komen, ik heb er zin in, het is de enige methode
om eindelijk af te komen van dat saaie rotleven van mij
ik koop een dure hippe bril, een permanentje en een motor
een Armani maatkostuum, maar ik draag de stropdas er niet bij
kom maar op, ik lach er om, ik ga vrijwillig naar de tandarts
ik laat mijn tanden bleken en ik begin iets stiekems met zijn vrouw
wat een schitterend excuus, mijn eigen vrouw zal me vergeven
ik kan niet wachten, kom maar op, waar blijft die midlife crisis nou?
laat maar komen, laat maar komen
ik heb niets meer te verliezen, ik zie nergens tegen op
laat maar komen, laat maar komen
het is tijd om te vergrijzen, ik krijg toch een ouwe kop
laat maar komen, ik ben er klaar voor, kom maar op
La Douce France
hij ontbijt met café crème, de la confiture en een croissantje
maar voor het middaguur zit hij al aan de wijn
begroet zijn vrienden elke dag met zo’n slap handje
en speelt pétanque onder de bomen op het plein
hij ruikt naar knoflook en hij rookt Gauloises blondes
en hij eet slakken, maar die noemt hij escargots
met cantharellen, die hij zelf heeft gevonden
en om een uur of vier pakt hij een glas Pernod
refrein:
la douce France, la douce France
populair pour des vacances
van Marseille tot Paris
van de Provence tot Normandie
la douce France, la douce France
het joie-de-vivre, de non-chalance
van de dweepzieke debiel
de Nederlandse francofiel
hij heet Jan ,maar hij had natuurlijk veel liever Jean ou Jean-Philippe ou Claude geheten
en hij drinkt wijn dat vindt hij lekkerder dan bier
en hij probeert zelfs pens en hersenen te eten
en dat doet hij niet alleen in Frankrijk, maar ook hier
en hij zegt consequent merçi in plaats van dank-je
hij vraagt de bakker niet om een stokbrood, maar une baguette
hij heeft geen chips in huis, maar fromage op zo’n plankje
iedereen noemt hem ‘Jan-met-de-alpino-pet’
maar tegen kerst dan is hij heel Frankrijk al lang en breed weer vergeten
dan droomt hij net als iedereen van ijs en sneeuw
dan zit hij lekker boerenkool met worst te eten
hij drinkt een biertje en hij kijkt naar Paul de leeuw
en in april dan komt zijn vrouw met een brochure
want die wil nu eindelijk wel eens iets anders dan la France
maar hij herwint zijn chauvinisme en allure
en hij roept: Non, rien de rien, we gaan naar de Provence
Vrienden
we drinken, het is feest
we dansen op de maat
van vrolijke muziek
en het wordt vanavond laat
de nacht is niet zo lang
het feest wordt veel te kort
maar vrienden, dans met mij
totdat het ochtend wordt
en vrienden, drink met mij
totdat het ochtend wordt
we springen uit de band
we zuipen als een beest
zo dronken van geluk
zijn we nog nooit geweest
de tijd gaat veel te snel
het leven is te kort
kom, vrienden, dans met mij
totdat het ochtend wordt
en vrienden, drink met mij
totdat het ochtend wordt
refrein:
vrienden, luister even, dan vertel ik een verhaal
ik schenk de glazen nog eens vol en jullie blijven allemaal
vrienden, blijf bij me, dan vertel ik nog één keer
datzelfde eeuwenoude verhaal en daarna nog een keer en nog een keer
maar blijf bij me, ik vraag niet zoveel, ik wil alleen
vrienden om me heen
we houden van elkaar
we rollebollen over de grond
iedereen zoent iedereen
hartstochtelijk op de mond
onder een volle maan
een zomerlucht, zo zacht
vrienden, wals mij woest en wild
door deze nacht
vrienden, loods mijn lief en leed
door deze nacht
vertrouw me je geheimen
geef je hart en ziel
vervul al onze dromen
met jouw sex-appeal
onder het sterrendak
een zomerlucht, zo zacht
vrienden, wals mij woest en wild
door deze nacht
vrienden, loods mijn lief en leed
door deze nacht
refrein
we naderen het eind
we hebben het gehad
de wake is volbracht
en iedereen is zat
ik mompel half in slaap
waar zijn mijn vrienden heen
hee, vrienden, ga nou niet weg
toe, laat me niet alleen
hee, vrienden, ga niet weg
laat mij nog niet alleen
een allerlaatste glas
nog één verhaal en dan
een allerlaatste kus
voordat ik slapen kan
ik stamel in mijn slaap
waar zijn mijn vrienden heen
hee, vrienden, ga nou niet weg
nee, laat me niet alleen
toe vrienden, ga niet weg
alleen is zo alleen
refrein
We Leven Nog Lang En Gelukkig
het sprookje is uit
het boek is gesloten
het spinnewiel is stil gezet
het feest is voorbij
the party is over
de kater spint garen op bed
het is einde verhaal
het is klinkklare taal
drink je glas leeg, trek je jas aan, want de kroeg sluit
het is over en uit
het sprookje is uit
de ban is gebroken
t is ieder voor zich vanaf nu
het spel is gespeeld
roulette en poker
faites vos yeux et rien ne va plus
wat een oeroud cliché
t is juist een troostrijk idee
want als het sprookje uit is eindigt het hiermee
we leven nog lang en gelukkig
we leven nog lang en gelukkig
het begint bij het eind
aan de horizon schijnt
al een lichtje aan het einde van de tunnel
we leven nog lang en gelukkig
we leven nog lang en gelukkig
we leven nog lang en gelukkig
we leven nog
4 Comments
Wie goan de cd gewoon ruil’n as stoe dat goud vist !!!
Strak plan!
Doe mij er ook maar een:)
Vanmiddag genoten van je optreden,in de storm winterswijk,graag zou ik de tekst van het liedje dat je zong over het vasthouden, en de reis van de wieg tot graf dit liedje is zeer mooi.
Hartelijke groet
Rianne Heijnen