Hieronder een korte impressie met foto’s, interviews en een filmpje van Arno’s Aperitief van maandag 24 augustus op Noorderzon 2015 in de Spiegeltent.
Foto’s Pjotr Wiese (Alle foto’s komen ook op facebook)
Een podcast van deze aflevering is hier te beluisteren:
Elke dag verzorgt Dennis Nolle de amuse bij het Aperitief. En dan is uiteraard de vraag; “Dennis, wat eten we vandaag?”
De recepten van alle hapjes bij het Aperitief (dus ook van deze ‘pastasalade met frisse dressing’) vind je op de website van Dennis Cooking Place.
Ook elke dag; een aflevering van de cursus ‘Vouwen met een blauw driehoekje’ in Harry’s Origami Hoekje. Vandaag aflevering 5
En verder elke dag de Aperitief Droge Worst Wedstrijd. Vandaag loop ik naar het het festivalterrein via Slagerij Patrick op de hoek van het Noorderplantsoen. Het karretje is niet voor de droge worsten. Waar het wel voor dient? Daarover later meer…
Behalve de klassieke Groningse droge worst serveert Patrick ook andere worsten op Noorderzon. Maar daarover later meer. Ik ben nog iets vergeten…
Ook in dit dagverslag mag Elmer’s (“ons kantoor”) in de Nieuwe Ebbingestraat natuurlijk niet ontbreken. Als je heel goed kijkt zie je in de verte aan de linkerkant slagerij Patrick.
Van Elmer’s via slagerij Patrick lopen we naar de Spiegeltent, waar het affiche van de dag alweer klaar hangt. Vandaag, maandag 24 augustus 2015, delen we de tent met Sturgill Simpson.
Kijk, hier is het karretje voor bedoeld. Bij Arno’s Aperitief krijgen alle gasten een glaasje prosecco. Blauwe prosecco om precies te zijn. Uit bruine flessen. Met mijn ’emballage-wagen’ brengen we ze dagelijks naar de glasbak. Vandaag heb ik ‘lege-flessen-corvee’.
En dan nu weer terug naar de worsten. Zoals gezegd gaat slagerij Patrick verschillende soorten droge worst serveren:
Met zoveel soorten worst hebben we extra personeel nodig. En dus hebben we onze vrienden van Elmer’s ingeschakeld. Dit is Roald. Hij gaat met de mediterrane worst rond. Samen met zijn collegae Ellen, Dieuwke, Jarnick, Carlet, Marijn, Thaisha, Sanne en Elmer zelf vanzelf heeft binnen no time de hele Spiegeltent een stukje worst van slagerij Patrick.
Het Aperitief kan beginnen!
De JTS (onderdeel van Bij Vijdag in Groningen) is één van de vaste bespelers van Noorderzon. Ze staan er dit jaar met een aantal verschillende voorstellingen. Elke dag vanaf 16:00u.
De toppers van de Jeugdtheaterschool en van de Theaterschool voor Volwassenen van ‘Bij Vrijdag’, zijn samengebracht in speelgroep ‘Het Peloton’. En het Peloton speelt twee voorstellingen:
‘My Family‘ – over het ondraaglijke verlies van een familielid. De dood laat mensen op het randje van de realiteit balanceren. Zo ook in deze ontwrichte familie: The Family! Regisseur Thomas van Ek.
‘Little Red Ridinghood‘ – een hedendaagse variant op Roodkapje.
En dan is er nog de ‘Kinderproductiegroep’ (alleen op woensdagmiddag en in het weekend).
Onze belangstelling gaat vandaag vooral uit naar de voorstelling van meidengroep ‘It better be good’ in een regie van Inez van de Kimmenade. Karijn van der Wijk draagt in het Aperitief haar zelfgeschreven monoloog voor.
Een inclusieve samenleving verwelkomt verscheidenheid, respecteert verschillen en is er trots op dat alle mensen bij de samenleving betrokken zijn. Dat is het idee achter Stichting 5D. Anniek en haar collegae van 5D bezoeken Noorderzon om te kijken hoe ‘toegankelijk’ het is. Op hun website staan tips!
Het muzikale gastoptreden is van Alfonso y Senor Léon. Oftwel Remco en Jan Bart. En Edwin ook nog ook. Ze spelen later op de avond in de Muzikale Huiskaner van Wishfulmusic.
Lundahl en Seitl staan op Noorderzon met hun wel heel bijzondere voorstelling ‘Elegy (klaagzang) to the medium of film’. Ik heb alle informatie gelezen en hun trailer en andere filmpjes online bekeken, maar het is erg moeilijk te definiëren. Geert Oude Weernink, regisseur van het Aperitief, had de voorstelling al gezien en verzon een aantal intelligente vragen. Daarop zei ik: “stel jij ze dan ook effe lekker zelf!” Ziehier het resultaat (en luister ook vooral op de podcast bovenaan deze pagina): de regisseur interviewt…
Heerlijk om “let op de tijd”, “dit moet je echt even vertalen”, “afronden”, “kletskoek” en meer van dat soort commando’s te mogen geven. En -eerlijk is eerlijk- er is nog een reden dat ik graag het interview aan Geert over laat…
Ron Glasbeek maakt tien portretten van mensen die hun sporen verdiend hebben in 25 jaar Noorderzon. Een jubileum expositie. Vandaag ‘De Koningin van de Speelweide’.
Na het Aperitief (met overigens een enorme plensbui halverwege) gaan we eten en daarna is het tijd voor de dagelijkse ping pong competitie. De tafel is nat en het balletje vertoont daardoor vreemd stuitergedrag. Toch weet ik Bram in een spannende vijf setter met 3-2 te verslaan. Vol en voldaan beginnen we aan deel twee van deze avond Noorderzon.
Het lijkt misschien een agressief plaatje, maar de man rechts heeft wel degelijk een punt. Er staat overduidelijk ‘stopverbod’ op het bord naast hem. Toch probeert de vrouw hem het oversteken te beletten. Dus moet hij haar uit ‘zijn’ weg ruimen. Bovendien kennen ze elkaar. Dat scheelt ook.
Bram zwaait gedag. Hij schnabbelt nog een uurtje bij zijn oude vrienden van Glasnost, OOG radio. “Dag Bram, tot morgen.” Ik ga naar de Spiegeltent. Want daar speelt…
Geweldige band. Fantastisch concert! Hij doet een kwartier toegiften. Of hij geeft een kwartier toe? Hoe zeg je dat? In elk geval vraagt hij op het moment dat ik deze foto neem met mijn mobieltje aan de vrouwen in de tent om naar voren te komen. “This one is for you…”. Ik bespeur drie kapsels vlak bij het podium die vermoedelijk even naar achteren moeten…
Betrapt! Het affiche van de dag waar ik samen met Sturgill Simpsom op sta gaat mee naar huis. Sturgill smeekte mij of hij hem mocht hebben, maar ik heb voet bij stuk gehouden. “This one is for me!”
One Comment
Rectificatie: het was geen spannende vijfsetter. Het was zelfs helemaal geen vijfsetter. En het was ook niet spannend. Het was een éénsetter en ik verloor. De eindstand heb ik verdrongen. Bram had 21. Ik minder. Nou goed?